Historia
Lata 1800-1945
Z krótkiej monografii Ostritz i okolic (Tilo Bömer, Marita Wolff, OSTRITZ und seine Dörfer beiderseites der Neiße. Historicher Streifzug durch, Lusatia Verlag, Bautzen 2000) poznaliśmy fragment historii naszej posesji.
Wynika z niej, że w 1857 r. ksieni klasztoru Maryjny Dół (St. Marienthal) utworzyła w folwarku dóbr klasztornych Grunau (dziś Krzewina) sierociniec dla 18 dziewcząt. Już w 1866 r. sieroty przeniesiono do klasztoru, a opuszczone pomieszczenia przekazano Towarzystwu Alberta, by utworzyło szpital. Zarząd powierzono Siostrom Miłosierdzia ze Zgromadzenia Św. Karola Boromeusza. Trzydzieści lat później przeprowadzono zmiany strukturalne, aby przekształcające obiekt w profesjonalną lecznicę.
W 1904 r. do północnego skrzydła (dolna fotografia powyższej pocztówki) pomieszczeń szpitalnych dobudowano nowe budynki gospodarcze. Dwa lata później, w narożniku północno-wschodnim, Towarzystwo Alberta dostawiło ostatni budynek założenia – izolatkę (poniżej).
Szpital funkcjonował do końca II wojny światowej, a nawet nieco dłużej. Słyszeliśmy o porodach Polaków odbieranych przez niemieckiego ginekologa.
Potem nastał PRL i w budynkach gospodarczych utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne. Pracownicy i rodziny mieszkali w budynku dawnego szpitala. Z czasem następowała powolna, acz systematyczna dewastacja…
Lata 1945-2008
Z olbrzymiego kompleksu zabudowań ostały się tylko dwa budynki po prawej stronie dworu: stodoła oraz izolatka. Od Skarbu Państwa przejęliśmy stodołę wraz z całym dawnym dziedzińcem i ruinami. A w bonusie krążące we wsi, wdzięczne określenie – pegierusy. Staramy się mu sprostać 😉